0. DÜNYA SAVAŞI KIRIM SAVAŞI

 

KIRIM SAVAŞI (0. DÜNYA SAVAŞI) 1853-1856

    Başlangıç itibarıyla bir Osmanlı-Rus savaşıdır ama sonradan bir Avrupa hatta sayılmayan(!) bir dünya savaşına dönüşecektir. İngiltere, Fransa, Piyemonte ve Sardinya Krallığı’nın Osmanlı safında yer aldığı birçok cephede savaşılan ve sonuçları çok önemli olan bir savaştır.


SEBEPLER:

    Rusya, ‘Kavalalı İsyan’ından beri takip ettiği Osmanlı’nın üzerinde etki alanı kurma politikasını bırakarak Osmanlı’yı yıkma siyasetine geçmiş yapmıştır. Bunu gerçekleştirebilmek için ‘Kutsal Yerler Sorunu’nu kullandı. Osmanlı Kudüs ve çevresinde Ortodoks ve Katolik birçok cemaate ayrıcalık vermişti. Rusya daha da ileri giderek Osmanlı topraklarındaki Hristiyanların savunuculuğunu üstlenmek istedi ve tam da bu noktada Katolikliğin lideri Fransa ile fikir çatışmasına girdi. ‘Hasta Adam’ olarak nitelendirdiği Osmanlı’nın işini bitirmek ve mirasını paylaşmak için İngiltere’ye bir teklifte bulundu. İngiltere çıkarları doğrultusunda Osmanlı toprak bütünlüğünü koruduğundan dolayı teklifi kabul etmedi. Rusya kendi göbeğini kesmek için harekete geçti ve Osmanlı’ya bir ültimatom verdi. Osmanlı ise Fransa ve İngiltere desteğine güvenerek ültimatomu reddetti.

SAVAŞIN BAŞLAMASI VE GELİŞİMİ:

    19 Mayıs 1853’te Rusya’dan gemiye atlayıp hiçbir Osmanlı makamına haber vermeden gelen Prens Mençikov doğal olarak geri yollandı ve Ruslar bu duruma çok kızdılar. 22 Haziran’da savaş ilanı olmaksızın Eflak ve Boğdan’ı işgal etti ancak Çar 1. Nikolay bunun bir savaş değil aksine güvenlik önlemi olduğunu belirtti. Avrupalı devletler bu durumdan çok rahatsız oldular ve Avusturya öncülüğünde Viyana’da bir konferans topladılar. Bir sonuç çıkmadı. Bu sırada halk İstanbul’da Rusya’ya savaş ilanı için padişaha baskı yapmaya başlamıştı. 4 Ekim 1853’te 15 gün içinde Eflak ve Boğdan’ın boşaltılmasıyla ilgili Rusya’ya bir nota verildi. Rusya bu notaya kayıtsız kaldı ve savaş fiilen başlamış oldu.

    Savaşın başında Osmanlı başarılı oldu fakat Batum’a yardım götüren Osmanlı Donanması 30 Kasım 1853’te Sinop açıklarında batırıldı. Bu durum üzerine Boğazların güvenliği tehlikeye düştü ve Avrupalı devletleri telaşlandırdı. Fransa ve İngiltere öncülüğünde uzlaşma görüşmeleri başladı ama Rusya hiçbir talebi kabul etmedi. Bunun üzerine Rusya’ya ültimatom verildi ve şu isteklerde bulunuldu:

Rusya’dan talep edilenler:

- Eflak ve Boğdan’dan çekilmesini

- Osmanlı’nın toprak bütünlüğüne riayet etmesini

- Ortodoksların koruyuculuğundan vazgeçmesini

- Osmanlı’dan talepleri ise şu şekildeydi:

- Topraklarında yaşayan her millete eşit hak talebi

- Hristiyanlara ayrıcalık tanınması

- Karma mahkemelerin kurulması

    Çar, ultimatomu kabul etmedi ve orduya Tuna’yı geçip ilerleme emri verdi. İngiltere ve Fransa 12 Mart 1854’te Rusya’ya savaş ilan ettiler. Aynı zamanda Avrupa kamuoyunu tatmin edecek birtakım antlaşmalar da imzaladılar. Avusturya gerekirse asker göndermeyi taahhüt etmişti. 15 Mart 1854’te Sardinya Krallığı da Osmanlı tarafında savaşa katılan devlet oldu ve Avrupa’nın tüm büyük güçleri (Prusya hariç) savaşa fiili katılmış oldu.

    Savaş devam ederken Osmanlı’nın Yunanistan’a yakın topraklarında Rum isyanları çıkmaya başladı. Yapılan ikazları dikkate almayan Yunanistan’ı Fransa abluka altına aldı ve sindirdi, bunun üzerine Yunanistan tarafsız olmak zorunda kaldı.

    Savaş Tuna, Kafkas ve Karadeniz’de yoğunluk kazandı. Tuna cephesi Osmanlıların lehineydi fakat bir süre sonra Ruslar cepheyi yarıp Silistre’ye kadar ilerlediler. Bunun üzerine Fransa ve İngiltere Gelibolu’ya asker çıkararak Varna’ya sevk etti. Avusturya da bir yandan Rus ordusunu baskı altına alınca Ruslar Silistre’den çekilmek zorunda kaldılar. Müteakiben de Eflak ve Boğdan’ı tahliye ederek savunmaya geçtiler. Rus ordusunu takibe başlayan Serdar- Ekrem Müşir Ömer Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu ağustos ayında Bükreş’e girdi. Avusturya ordusu da kanatlardan Yaş kentine girdi. 

    Müttefikler Rusya’yı barışa zorlamak için Kırım’da da bir cephe açmaya karar verdiler. Eylül’de 30 bin Fransız, 21 bin İngiliz, 60 bin Osmanlı askerinden müteşekkil müttefik kuvveti Kırım’a çıkarıldı. Ancak savaş düşünüldüğü gibi kısa sürede tamamlanamadı, çok kanlı çarpışmalar yaşandı. 1855’te 140 bin kişilik yeni bir müttefik kuvvet çıkarıldı yarımadaya ve bu takviye sonucunda Ruslar mağlup olarak geri çekilmek zorunda kaldılar. Kafkaslar da ise Ruslar baskın olan taraftı; savaşın bitimine kadar Kars’ı ele geçirmişlerdi bile. Bu sırada 1. Nikolay ölüp yerine oğlu 2. Aleksandr geçti ve Avusturya aracılığıyla bir barış girişimine başvurdu. Rusya, Osmanlı, İngiltere ve Fransa arasında Paris Antlaşması’yla savaş sona erdi.

SONUÇLARI:

    Kağıt üzerinde kazanan olan Osmanlı bu savaştan en zararlı çıkan taraf olmuştur. Savaş zamanı alınan dış borç katlanarak artmış faizlerini bile ödeyemez duruma getirmiştir. Halihazırda sanayisi ve üretimi olmayan Osmanlı iflas bayrağını çekecek ve 1881’de Duyunu Umumi ile de ekonomik bağımsızlığını kaybedecektir. Savaşın sonunda Islahat Fermanı ilan edilmiş, Osmanlı’daki herkes eşit Osmanlı vatandaşı kabul edilmiştir. Ferman ile batıda dolaşan liberal düşünceler Osmanlı’ya girmeye başlamıştır.

Yorumlar